ISPARTA KAMU YAPILARI VE FABRİKALAR / PUBLIC BUILDINGS AND FACTORIES IN ISPARTA

GAZİ İLKOKULU


19.yy ilk çeyreğinde yapılmıştır. İlkokul olarak kullanılan ve iki katlı olan yapının alt katı kesme taş, üst katı bağdadi tekniğinde inşa edilmiştir. Giriş cephesindeki üçgen alınlık dikkat çeker. Alt kattaki yuvarlak kemerli profilli taş söveli ve lento pencerelere karşılık üst kattakiler dikdörtgene yakın basit tarzda yapılmıştır. Alaturka kiremitli kırma çatı ile örtülmiştür. Bina kare planlıdır. Çatı taşkınlığı ardırç Giriş kapısına 4 basamaklı yarım daire merdivenle çıkılır.

ISPARTA İDADİSİ ( MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ BİNASI)

Yapı 1276/1860 yılında rüştiye olarak açılır.[1] 1902’de altı sınıflı liva idadisine dönüşmüştür. 1912’de ahşap malzemenin dayanıksızlığı ve ihtiyaca cevap verememesinden dolayı, bina yıkılarak üç katlı kâgir olarak inşa edilir. 1914’te, malzemenin dayanıksızlığı ve depremde hasar görmesi sonucunda üçüncü kat yıkılarak iki katlı hale getirilmiştir. Günümüzde yapı, İl Milli Eğitim Müdürlüğü idari binası olarak hizmet görmektedir.

Yapı, güney-kuzey doğrultusunda konuşlandırılmıştır. Batı-ana ve doğu-arka olmak üzere iki girişe sahiptir. Bu giriş yönüyle diğer örneklerle farklılık göstermektedir. Yapı, inşa tarihi itibari ile de Abdülhamit dönemi öncesine aittir. Ana giriş, çift yönlü merdiven, dört sütunla ve sütunların taşıdığı üçüncü kat gibi yer alan teras katla oluşturulmuştur. Doğu-arka giriş, dışa taşkın, yuvarlak kemerli bir şekilde yer alır. Dışa taşkın bu birim merdiven çıkışı için ayrılmış olup, her iki yanında da mekânlar için oluşturulmuştur. Yapıda inşa malzemesi olarak düzgün kesme köfke taşı kullanılmıştır.

GARNİZON BİNASI

İbrahim Paşa tarafından 1900 yılların başında yaptırılmıştır. Bugün hala kullanılan bina 1904 yılında tamamlanmıştır. Orijinali iki katlı olan binanın teras katı 80’li yıllarda yapılmıştır. Yeni klasik üsluptaki mimari tarzda yapılmıştır[2].

Ana cephede tam ortada binanın iki katı boyunca yükselen dışa taşkın bir düzenleme yapılmıştır. İkinci kat seviyesinde bulunan e korkuluğu bombeli olan balkon iki sütunla desteklenmiştir. Giriş bu sütunların bulunduğu bölümdendir.

Birinci ve ikinci kat pencereleri eşit büyüklükte olup söveleri bina duvarından hafif dışarı taşkın şekilde yapılarak belirgin hale getirilmiştir. Yuvarlak kemerli olan pencerelerin kilit taşları ayrıca vurgulanmıştır. Sonradan yapılan üçüncü kat, doğu ve batı cephelerden içeri çekilmiş ve böylece bu bölümlerde iki büyük teras oluşturulmuştur.

İki basamakla çıkılan ve iki sütunlu girişten, odaların açıldığı büyük bir salona girilir. İkinci kata çıkışı sağlan üzeri ahşam kaplı, demir korkuluklu merdivenler salonun güneyinde bulunmaktadır. Odalarda ve salonlarda herhangi bir süsleme yoktur. Giriş üzerindeki balkona salondan çıkış sağlanmaktadır.

CUMHURİYET İLKOKULU


İlkokul olarak kullanılan ve iki katlı olan yapının alt katı kesme taş, üst katı bağdadi tekniğinde inşa edilmiştir. Üstü Marsilya kiremitli kırma çatı ile örtülüdür. Köşelerde simetrik çıkmalar bulunan binada alt katta yuvarlak kemerli üst katta sivri kemerli pencereler kullanılmıştır. Malzeme köfke taştır. Doğu ve batı yönlerdeki çıkmalarda altta ve üstte üçer pencere yer alır. Binanın girişleri dört basamaklı merdivenle yapılır. Girişinde birbirine paralel ahşap ikişer merdiven ikinci kata çıkmaktadır. Her katta simetrik üçer oda bulunur.

İPLİK FABRİKASI

Günümüze ulaşamamıştır. 1924 yılında yapılmış, 1934 yılında Sümer Halı’ya dahil edilmiştir. Belli birimlerden oluşan kompleks halinde bir plana sahiptir.

GÜLYAĞI FABRİKASI

1935 yılında inşa edilmiştir ancak günümüze ulaşamamıştır.

TCDD TREN GARI

İzmir – Aydın demiryolu hattı kapsamında Eğirdir’de son bulan hat üzerinden 1936 yılında 14. km.lik bir tek hatla Isparta İl Merkezi demiryolu ağına bağlanmıştır[3]. Gar Ana Hizmet Binası buna bitişik ambar ve açık ambar, su depoları, kömür deposu, bakım atölyesi, wc ile lojman yapılarından oluşmaktadır.

Yapılar genelde malzeme ve mimari anlayış olarak birbirinin aynıdır ve kırma çatılı, kesme taş malzemedendir. Ana hizmet binası iki katlı dikdörtgen formlu yapıya bitişik tek katlı dikdörtgen formlu bölümlerden oluşmaktadır. Kesme taş malzemeden yapılmış yapı beşik çatılıdır.

VALİLİK BİNASI


1937/1939 yılında inşa edilmiştir[4].Bodrum katı ile beraber dört katlı olan binanın dış duvarlarında düzgün kesilmiş köfke taşları kullanılmıştır. Yeni klasik üsluptaki mimari tarzda yapılmıştır. Her iki yandan dışa taşkın ana cephe ortasında sekiz basamakla çıkılan girişten, odaların açıldığı doğu- batı doğrultusunda uzanan büyük bir koridora girilir.

Üst katlara çıkış; giriş karşısındaki ve koridor sonlarında yer alan ahşap kaplı, süslemesi demir korkuluklu merdivenlerle sağlanmaktadır. Odalar ve koridorda herhangi bir süsleme unsuru yoktur.

Bina pencereleri eşit büyüklükte olup söveleri bina duvarından hafif dışarı taşkın şekilde yapılarak belirgin hale getirilmiştir. Daha küçük olan bodrum kat pencereleri demir parmaklıklıdır. Binanın birinci katında, ana cephe ve güney cephesinde merdiveni aydınlatan yuvarlak pencereler bulunmaktadır. Ayrıca güney cephe ortasında kilit taşı vurgulanmış demir kapılı küçük bir giriş bulunmaktadır. Üstü kiremitli kırma çatı ile örtülüdür.



YAPI ADI
TARİHİ
DÖNEMİ
Gazi İlkokulu
19.yy ilk çeyrek
II.Mahmud
Isparta İdadisi
1860
Abdülmecid
Garnizon Binası
1900
II.Abdülhamid
Cumhuriyet İlkokulu
19.yy sonları
I.Ulusal
İplik Fabrikası
1924
I.Ulusal
Gülyağı Fabrikası
1935
II.Ulusal
TCDD Gar
1936
II.Ulusal
Valilik Binası
1937
II.Ulusal









BUNLAR DA İLGİNİZİ ÇEKER




KAYNAKÇA

Önder Küçükerman, İzmir Limanı ve Isparta Halı Fabrikası, 1990, İstanbul 
Sadık Akdemir, XVIII. Yüzyılın İlk Yarısında Isparta, 2008, Isparta
Isparta Valiliği, Isparta Yıllığı 1880-1980, 2001, Isparta
Isparta Valiliği, Isparta Kültür Envanteri, 2009, Isparta
İnci Aslanoğlu, Erken Cumhuriyet Dönemi Mimarlığı 1923-1938, İstanbul,2010
Sıdıka Çetin,”Isparta İstasyon Yapıları”, Isparta İli Değerleri ve Değer Yaratma Potansiyeli Sempozyumları, 26 Nisan-3 Mayıs 2010, Isparta
Metin Sözen, Cumhuriyet Dönemi Türk Mimarisi, İstanbul, 1996
BATUR, A., “Mimarlık-Batılılma Döneminde Osmanlı Mimarğı, Tanzimat’tan Cumhuriyete Türkiye Ansiklopedisi, C. 4, İstanbul, s. 1037-1078, 1985.
KATIRCIOĞLU, N. , Bütün Isparta, Isparta, 2003
ÜRER, H. , Haneden Ticarethaneye Batı Anadolu Halıcılığı, İzmir, 2007
ŞENOL, S. , Isparta El Kitabı, Isparta, 2003
OKAN, K., Isparta’daki Tarihi Eserler, Isparta,1962
BÖCÜZADE, S. , S. , Isparta Tarihi, (Derleyen; Dr. Suat Seren), İstanbul, 1983

MESUT ÇELİK