Genel olarak
bir ailenin oturabileceği şekil ya da büyüklükte yapılmış barınaklara ev denilip[1], ev
kelimesinin Türkçe karşılığının ise “iv” veya “yiv” olduğu ifade edilmektedir. Ev kelimesi değişik Türk lehçelerinde “ep, üy,
öy, üw” gibi şekillerde görülebilmektedir[2].
Sözcük anlamı barınak, çadır veya bazı lehçelerde kadın ve aile anlamına gelmektedir.
Yapılan arkeolojik kazılar sonucunda insanoğlu mağaraları bırakıp vadilerde ve
ovalarda yaşamaya başladığı çağlardan itibaren ev yapmaya başlamıştır[3].
Yaklaşık 11.000 yıldır kendi sosyolojik, fizyolojik, estetik ve ekonomik ihtiyaçlarına
göre Anadolu’da ev yapılmaktadır. Kerpicin kullanılmasıyla ev mimarisinde büyük bir gelişme yaşanmış, bu malzeme
ile birlikte büyük köy yerleşmeleri kurulmuştur. Daha sonraki dönemlerde ise ev
tasarımının da tarihsel gelişme sürecinde birçok safhadan geçtiği, her bölgenin
iklim ve malzeme şartlarına bağlı olarak değişik ev tiplerinin ortaya çıktığı
görülmektedir. Başlangıçta ev, en temel
gereksinimlerin en pratik çözümleri biçiminde tasarlanmıştır.
Temel yaşama birimi oda ve
odalar arasındaki ortak alana göre evler; sofasız, dış
sofalı, iç sofalı ve orta sofalı evler olarak belirlenmektedir[4]. Sofa tipine göre yapılan bu
klasik gruplandırmaya göre, geleneksel Isparta evlerinin plan şemaları incelendiği zaman genellikle “iç sofalı” ve “dış sofalı” olmak üzere iki tip olduğu görülmektedir.
Sofaya göre
yapılan bu ayırıma göre Isparta Rum evleri plan özellikleri itibariyle “iç
sofalı” plan tipine girmektedir. Arkeolog Doğan Demirci, “Isparta Evleri”
sofaya göre yapılan ayrımında Rum evlerini de iç sofalı plan tipine ait
olduğunu yazmıştır .
İç sofalı
evler, odaların bir sofranın iki yanına dizildiği evlerdir. Bu plan tipi
genellikle, Akdeniz, Ege ve Marmara bölgelerinde karşımıza çıkmaktadır.
Isparta’da yaygın olan bu plan tipi genellikle iç sofalı plandır. İç sofalı
plan tipleri “kamyarık” olarak da adlandırılmaktadır. Bu ev tipinde sofa evin
planını ortadan ikiye böler, odalar iç sofanın her iki tarafında yer alırlar.
Isparta’daki Rum evleri; iç sofalı evlerde genellikle sağlı sollu ikişer odanın
iç sofanın etrafına dizilmekte olduğu görülmektedir.
Dış kapı iç
sofaya açılmakta, bahçesi bulunan evlerde bahçeye geçiş de genellikle iç sofa
vasıtasıyla olmaktadır. Bodrum ve tek kattan oluşan evlerde yaygın olarak
görülmektedir. Bu tipteki evlerin bodrum katları depo veya mahzen olarak
kullanılmıştır. İki katlı evlerde ise plan üst katta kendini tekrarlar. Detaylarda
ise yüksek kabartma olarak yapılmış alçı süslemeler görülmektedir. Kenger
yaprağı süslemelerde kullanılmıştır. Rum konutlarının mimari karakteri 19.yy
2.yarısından itibaren Ege’den başlayarak değiştiği ve antik unsurların mimariye
yansıdığı görülmektedir.
Çizim 1.
Isparta Rum Evleri Cepheleri (Çizen; Doğan Demirci)
Isparta’daki
Rum evlerinin cephe düzenlerine bakacak olursak evlerin değişik açılardan
incelenmesi
mümkün görünmektedir. Ancak her ne açıda incelenirse incelensin bütün Isparta evlerinin belli
kıstaslara göre gruplandırılması
mümkün olmamaktadır.
Şöyle ki, evler
çok değişik özelliklere sahiptir. Ancak büyük çoğunluğu oluşturan evlerin belli
başlıklar
altında anlatılması, bunun yanında istisnayı oluşturan tiplerden de bahsedilmesi
uygun olacaktır. Isparta evlerinde cepheler iki bölüm halinde incelenebilir. Bunlar; İki katlı olup, üst
katları çıkmalı cepheler.
Bu tip evlerde genellikle zemin katta ortada dikdörtgen formlu bir giriş kapısı bulunmaktadır.
Bütünüyle
kesme taştan yapılan evler, kesme taşla profillendirilmiş kapılar, bazen giriş
sahanlığı cephede üçe ayıran sütunçeler, çoğunda yer alan üçgen alınlık ve
içbükey saçaklar ilk etapta göze çarpar. Yapıların içinde pek fazla süslemeye
rastlanmamıştır. Kapı ve pencere söveleri taştandır. Dişli taş köşebentler,
kapı nişleri ve cephe köşelerinde kullanılmıştır
Alınlık bulunan
evlerin bir kısmında alınlığın
ortasında
bir alçı madalyon yer almaktadır.
Alınlık içinde bulunan madalyonlar genellikle alçı malzemelidir, bitkisel
süslemelerle oluşturulmuş madalyonun içinin bazen boş bazen de tarihle
doldurulduğu gözlenmiştir.
Fotoğraf 1.
Alınlık Örnekleri
Isparta Rum
evlerinin cephelerinde hareketlendirme unsuru olarak, köşebentler
kullanılmıştır. Köşebentler, düzgün kesme taştan yapılmış, genellikle hareket
sağlamak için dişli olarak kullanılmıştır (Fotoğraf 1).
Fotoğraf 2. Köşebent Örnekleri |
Evlerdeki
diğer süsleme unsurlarına baktığımızda girişlerde cepheyi hareketlendirmek
amacıyla, köşe sütun başlıkları kullanılmıştır. Köşe sütunları girişteki
sertliği yumuşatarak yapıya daha güzel hava katmıştır. Sütun başlıkları; kenger
yapraklarıyla süslenmiş, profillendirilmiş kademelendirilmiş başlıklardır
(Fotoğraf 2).
Fotoğraf 3.
Tavan Örnekleri
Evlerin içi de pek fazla süslü
değildir, Evlerde tavanlar genellikle düz ve ahşaptandır. Tavanlarda süsleme
genel bir bordür içerisinde baklava, birbirini kesen çizgilerden oluşmuş
süslemeye sahiptir (Fotoğraf 3).
Fotoğraf 4.
Malzeme, detay
Evlerde
genellikle malzeme düzgün kesme taştır. Bazı evlerde ise sadece giriş cephesi
düzgün kesme taş olarak inşa edilmiş, diğer cepheler yığma moloz taşla
yapılmıştır. Fevkani yapıların bazılarında ise, su basman seviyesine kadar
moloz taş, üst tarafı düzgün kesme taş kullanılarak inşa edilmiştir.
BUNLAR DA İLGİNİZİ ÇEKER
MESUT ÇELİK
[1] H. Doğan, Ansiklopedik Mimarlık Sözlüğü, İstanbul, 1990, s. 184.
[2] C. Esat Arseven, Sanat
Ansiklopedisi,
MEB Basımevi, C. I, İstanbul, 1983, s. 546.
[3] E. Acar, “Konut”, Eczacıbaşı Sanat Ansiklopedisi, C. 2, İstanbul, 1997, s. 1041.
[4] S. Hakkı Eldem, Türk Evi Plan Tipleri, İstanbul, 1968.